Buitenlands Inspiratie: Buienklauw als Ingredient in Koken en Kruidenthee
De berenklauw is een veelzijdige plant die in de keuken en theevoorbereiding een interessante rol speelt. Hoewel de plant historisch bekend staat als een bekende snack in de vorm van de bereklauw, is het eetbare karakter van de berenklauw ook in de vorm van bladeren, zaden en bloemetjes nuttig in diverse culinair toepassingen. Dit artikel geeft een overzicht van de verschillende manieren waarop de berenklauw gebruikt kan worden in recepten en theevoorbereidingen. Hierbij wordt gebruikgemaakt van concrete voorbeelden uit bronnen, zoals het gebruik van eetbare bloemetjes van de gewone berenklauw in een farinata met zomerfruit en de toepassing van zaden van de plant in kruidenthee.
Buitenlands inspiratie: farinata met zomerfruit en berenklauw bloemetjes
Een van de meest creatieve toepassingen van de berenklauw is het gebruik van eetbare bloemetjes in een farinata met zomerfruit. Farinata is een Italiaanse platte koek gemaakt van kikkererwtenmeel, water, olijfolie en zout. Het recept dat beschreven is in de bron is een combinatie van hartig en zoet, waarbij de farinata als basis fungeert voor gekaramelliseerd fruit, bessen en eetbare bloemetjes van de gewone berenklauw.
Ingrediënten en bereiding
Voor de bereiding van deze farinata zijn de volgende ingrediënten nodig:
- 200 gram kikkererwtenmeel
- 50 ml extra vergine olijfolie
- Maldon-zeezout
- Gekaramelliseerd fruit:
- 3 verschillende appels (Elstar, Goudrenet, Jonagold)
- 1 peer (Conference)
- 4 abrikozen
- 4 pruimen
- Een handje bramen
- Een handje duindoornbessen of aalbessen
- 5 szechuanpeperbessen, gevijzeld of gemalen
- Eetbare bloemetjes van de gewone berenklauw
Naast deze ingrediënten zijn er ook enkele gereedschappen nodig, zoals een grote mengkom, een bakplaat, bakpapier, een grillrooster, barbecue met deksel en een skillet of gietijzeren pan.
Stappen voor de bereiding
Doe het kikkererwtenmeel in een grote mengkom. Voeg 600 ml water toe en klop met een garde tot een glad, klontloos beslag. Het beslag moet dun zijn, dunner dan een gemiddeld pannenkoekenbeslag. Dek het met folie en laat het minimaal 4 uur rusten, maar liever een hele nacht. Hoe langer het staat, hoe luchtiger de koek wordt.
Verwarm de oven voor op 230 °C. Schep de schuimlaag van het beslag weg en gooi deze weg. Voeg de helft van de olijfolie toe en een flinke snuf zout. Roer het beslag nog één keer door.
Bedek de bakplaat met bakpapier en besmeer de bodem en randen met de resterende olijfolie. Zet de plaat in de oven totdat de olie rookt en giet er dan het beslag op. Bak de farinata in ongeveer 30 minuten bruin en knapperig.
Tijdens het bakken van de farinata, kan het fruit worden gekaramelliseerd op een houtskoolgrill. Snijd de appels en peer in kwarten, halveer de abrikozen en pruimen, verwijder de klokhuizen en pitten. Doe het fruit in een skillet of gietijzeren pan en wentel de stukken fruit boven het vuur totdat ze aan alle kanten bruin zijn, maar wel heel blijven.
Zodra de farinata klaar is, verdeel het gekaramelliseerde fruit over de bodem, voeg de bramen en duindoornbessen (of aalbessen) toe, strooi met gemalen szechuanpeper en eetbare bloemetjes van de gewone berenklauw. Serveer het gerecht met een bolletje vanille-ijs.
Deze combinatie van hartig en zoet benadrukt de eetbaarheid en smaak van de berenklauw in een creatieve en culinair interessante toepassing. De bloemetjes van de gewone berenklauw geven een subtiele smaak en een visuele accent in het gerecht.
De bereklauw: een populaire snack met veelzijdige namen
De bereklauw is een bekende snack in Nederland die in verschillende delen van het land ook bekend staat onder andere namen, zoals berenpoot, gehaktbal speciaal of spoetnik. Deze verschillende namen ontstaan doordat de oorsprong van de snack verschillende claimen heeft. De snack is waarschijnlijk al 50 jaar oud, wat erop wijst dat het een vaste plek heeft in de Nederlandse snackcultuur.
De bereklauw bestaat uit een in stukken gesneden gehaktbal met stukken ui er tussen, op een stokje. De snack wordt na het rijgen gefrituurd. In de noordelijke delen van Nederland wordt de bereklauw vaak gegeten met satésaus, terwijl in de zuidelijke delen regelmatig curry bij gegeten wordt. Dit verschil in smaak en sausgebruik wordt mogelijk toegeschreven aan Duitse invloeden uit vroeger tijden.
In de jaren 70 werd de bereklauw populairder en was hij ook in de supermarkt te vinden, hoewel hij niet bij elke supermarkt verkrijgbaar was. Tegenwoordig is de bereklauw vrijwel overal in snackbar te vinden. Het is een snack die vaak met een bepaalde nostalgie wordt geassocieerd en die dankzij zijn eenvoud en smaak blijft populair.
Kruidenthee met berenklauw: een heerlijke combinatie
De zaden van de berenklauw zijn ook geschikt als smaakmaker in gerechten of vruchtensalades, en ze worden soms zelfs als snoepjes gegeten. De smaak van de zaden is te vergelijken met kardemon, wat een subtiele, pittige smaak geeft aan gerechten. De zaden zijn ook geschikt voor het maken van kruidenthee.
Een voorbeeld van het gebruik van berenklauw in theevoorbereiding is een specerijthee van Florae, een theetuin in Twello. Deze thee bevat onder andere engelwortel en gewone berenklauw. Deze thee leent zich goed voor het maken van een ijsthee, een koele variant die geschikt is voor de zomer.
Recept voor ijsthee met specerijthee
Voor het maken van een ijsthee met specerijthee zijn de volgende stappen nodig:
- Doe 1 eetlepel specerijthee in een pot.
- Giet 1,5 liter kokend water over de thee en laat deze 7 minuten trekken.
- Zeef de thee en giet het aftreksel in een kan.
- Schil 3 stukjes schil van een onbespoten citroen en voeg deze toe.
- Laat de thee goed afkoelen en serveer de thee koud.
De combinatie van de specerijthee met citroenschil geeft een frisse en kruidige smaak, die afgewerkt wordt door de eetbaarheid van de berenklauw. Deze thee is niet alleen smaakvol, maar ook een visuele aantrekkingskracht, met de kleurrijke bloemetjes van de berenklauw die eventueel als decoratie op de thee kunnen worden gebruikt.
Eetbaar gebruik van berenklauw in de keuken
Naast de bloemetjes en zaden zijn ook de jonge stengels en bladeren van de berenklauw eetbaar en geschikt voor gebruik in de keuken. Deze kunnen worden gestoven, roerbakken of verwerkt in soepen of stamppotten. Het gebruik van de berenklauw in de keuken vereist echter wel voorzichtigheid, omdat de plant giftige eigenschappen kan hebben als het niet op de juiste manier wordt verwerkt.
Voorzichtigheid bij het oogsten en verwerken
De berenklauw is een plant die regelmatig in de natuur te vinden is, maar het oogsten en verwerken van deze plant vereist voorzichtigheid. Het is aan te raden om handschoenen te dragen bij het oogsten en verwerken van de plant. De jonge stengels en bladeren moeten worden gewassen en in stukken gesneden voordat ze kunnen worden gebruikt in de keuken. Het is belangrijk om te weten dat de plant niet in overmaat gegeten moet worden, omdat de giftige eigenschappen van de plant kunnen optreden bij overdosis.
Een kruidentuincursus of een workshop over eetbare wilde planten kan nuttig zijn voor iemand die wil leren hoe de berenklauw veilig in de keuken kan worden gebruikt. Deze cursussen worden vaak aangeboden door experts in kruidengeneeskunde of in de wildplukscene.
Conclusie
De berenklauw is een veelzijdige plant die in de keuken en theevoorbereiding een interessante rol speelt. Vanaf het gebruik van eetbare bloemetjes in een farinata met zomerfruit tot de toepassing van zaden in kruidenthee, de berenklauw biedt verschillende mogelijkheden voor culinair toepassingen. De bereklauw, een bekende snack in Nederland, is een andere vorm van de berenklauw, die echter niet direct verband houdt met de eetbare eigenschappen van de plant. Het oogsten en verwerken van de berenklauw vereist voorzichtigheid, maar met de juiste kennis kan de plant een waardevolle ingrediënt worden in diverse gerechten en theesoorten. De berenklauw toont aan dat de natuur veel te bieden heeft in de keuken, mits men weet hoe men ermee om moet gaan.