De Vrijheidssoep 2025 van Jet van Nieuwkerk: Een troostrijke minestrone met betekenis
De Vrijheidssoep 2025 is meer dan een gerecht. Het is een symbool van verbondenheid, duurzaamheid en de waarde van vrijheid, geïntegreerd in een eenvoudig, smaakvol en toegankelijk recept. Ontwikkeld door de bekende Nederlandse kokkin Jet van Nieuwkerk in samenwerking met haar 90-jarige oma, Jeanne van Munster, vormt deze minestrone een culinaire erkenning van het verleden terwijl tegelijkertijd de toekomst van eetgewoonten wordt getoetst. Geïnspireerd op de ouderwetse manier van koken met resten, waarbij elke ingrediënt wordt benut, is de Vrijheidssoep 2025 een levend voorbeeld van hoe eenvoudige ingrediënten, versterkt door herinneringen en familiebanden, kunnen samensmelten tot een gerecht dat zowel lichamelijk als geestelijk verzorgt. De soep is bedoeld om op 5 mei, op Bevrijdingsdag, door iedereen te worden gemaakt, gegeten en gedeeld – een traditie die sinds 2020 elk jaar nieuw leven inblaat in het Nederlandse culinaire landschap.
Deze soep is opgebouwd uit eenvoudige, plantaardige ingrediënten die goedkoop en overal te verkrijgen zijn, wat de kern van het initiatief benadrukt: vrijheid moet toegankelijk zijn voor iedereen, ongeacht maatschappelijke achtergrond of voedselkeuze. Het recept is vegetarisch en kan eenvoudig veganistisch worden gemaakt, wat de bereikbaarheid verhoogt voor een breed publiek. De samenstelling van de soep – met blokjes groenten, witte bonen, tomaten, kruiden en een bodem van olijfolie – is geïnspireerd op de Italiaanse minestrone, maar met een typisch Nederlandse twist door het gebruik van boerenkool of palmkool. Dit maakt het gerecht niet alleen cultureel relevant, maar ook duurzaam en milieuvriendelijk. Elke stap in het koken is doordacht: van het bakken van de groenten tot het langzaam laten sudderen van de soep, wat de smaaken en structuur verrijkt.
De diepere betekenis van de Vrijheidssoep gaat verder dan voedsel. De initiatiefnemer, Jet van Nieuwkerk, benadrukt in meerdere bronnen dat vrijheid iets is dat elke dag opnieuw moet worden gevierd en beschermd. Deze boodschap wordt overgebracht via het koken en delen van de soep, een handeling die zelf al een vorm van samenlevingsvorming is. Door het recept te delen en samen te eten op 5 mei, wordt het eten tot een maatschappelijk en cultureel handelingselement, met name tijdens de Vrijheidsmaaltijden die in vele dorpen, steden en gemeenten in Nederland worden georganiseerd. Deze evenementen, vaak georganiseerd door het Nationaal Comité 4 en 5 mei, vormen een sfeer van solidariteit en herinnering, waarbij eten een brug slaat tussen generaties, culturen en leefwerelden.
De keuze voor een minestrone met boerenkool en witte bonen is zowel functioneel als symbolisch. De soep is vol van vezels, vezels die ook in de originele recepten van Jet’s oma voorkwamen. De ouderwetse methode van het koken van soep met restjes, waarbij de soep door een zeef wordt gerold – een techniek die Jet van haar oma heeft geleerd – is ook in dit recept geïntegreerd. Hoewel het huidige recept niet expliciet vermeldt dat de soep door een zeef moet worden gerold, is de intentie duidelijk: een romige textuur die het gevoel van troost en warmte geeft. De keuze voor olijfolie in plaats van boter of boterachtige producten ondersteunt de vegetarische en duurzame waarden van het recept. De combinatie van kruiden zoals oregano, tijm en laurierblaadjes geeft de soep een rijke, aardse smaak zonder dat er vlees of vleesvrijesaus nodig is. De toevoeging van een snufje suiker is optioneel, maar helpt de zoete noten van de groenten en tomaten in balans te houden.
De voedingswaarden van de soep zijn evenwichtig en passen goed binnen een dieet dat gericht is op duurzaamheid, voeding en eenvoud. De witte bonen leveren aanhoudende energie en eiwit, terwijl de groenten vitamine, mineralen en vezels bevatten. De groentebouillon vormt een basis van smaak zonder dat er vlees of vis nodig is, wat de soep geschikt maakt voor een breed publiek. Bovendien wordt het recept in meerdere bronnen benadrukt als veganistisch, wat aantoont dat het recept is afgestemd op hedendaagse voedingsvoorkeuren. De mogelijkheid om extra ingrediënten toe te voegen, zoals verse bloemkool of broccoli, of zelfgemaakte croutons van oud brood, maakt het gerecht nog flexibeler en past zich aan aan de voorkeuren van de koken.
De Vrijheidssoep 2025 is dus geen eenduidig recept voor een soep, maar een levende traditie, een culinaire erkenning van het verleden, een uitnodiging tot samenwerking en een symbool van een samenleving die vreedzaam en solidair samenleefbaar wil zijn. Elke lepel die wordt opgediend, is een stukje van die waarde. De combinatie van eenvoud, smaak en betekenis maakt deze soep tot een uniek culinair fenomeen in Nederland, dat elk jaar opnieuw het gesprek over vrijheid, samenleving en voeding doet oplaaien.
De geschiedenis en betekenis van de Vrijheidssoep
Het initiatief voor de Vrijheidssoep is in 2020 opgepakt door het Nationaal Comité 4 en 5 mei, als onderdeel van het bredere programma ter herinnering aan de bevrijding van Nederland op 5 mei 1945. Het doel was om een culinair symbool te creëren dat de waarden van vrijheid, solidariteit en verbondenheid op een tastbare manier tot leven kon roepen. In tegenstelling tot traditionele herdenkingsceremonies met symbolische tekens en stilte, werd gekozen voor een gerecht dat mensen op een plezierige, maatschappelijke manier bij elkaar bracht: eten. De Vrijheidssoep werd als een levend symbool van samenlevingsvorming bedoeld, dat elke burger kon maken, eten en delen. Elke editie van de soep wordt door een andere bekende Nederlandse kok of kokkin ontwikkeld, wat de diversiteit en het creatieve potentieel van het initiatief benadrukt. De keuze voor een andere kok elk jaar zorgt ervoor dat het recept in de loop der jaren evolueert, maar tegelijkertijd de kernwaarden behoudt.
De eerste editie van de Vrijheidssoep vond plaats in 2020, onder leiding van Joris Bijdendijk. Zijn recept was een linzensoep met specerijen en wortelgroenten, een gerecht dat de nadruk legde op eenvoud, duurzaamheid en duurzame ingrediënten. De volgende jaren volgden gerechten die een breder cultureel bereik hadden. Zo ontwikkelde Yvette van Boven in 2021 een kruidige tomaat-linzensoep, die de invloed van de zuidelijke keuken benadrukte. In 2022 volgde een creatieve variant van London Loy, die een soep met kokos, bonen en pompoen ontwikkelde, geïnspireerd op de Surinaamse keuken. Deze keuze voor een gerecht uit een andere cultuur, gecombineerd met de traditionele Nederlandse keuken, benadrukt het thema van diversiteit en inclusie. In 2023 kreeg het initiatief een diepere lading toen Nadia Zerouali de Vrijheidssoep maakte op basis van de Marokkaanse harira, een soort stamppot met kruiden en groenten. Deze keuze benadrukte de historische band tussen Nederland en Marokko, en bracht een sterk cultureel element binnen het initiatief.
In 2024 werd het recept overgenomen door Samuel Levie, die een soep maakte met knolselderij, peterselie en gerookt paprikapoeder. Deze keuze wees op een duistere, aardegeurige smaak die meer in het teken stond van herfst en herinnering dan van vroeg voorjaar. De keuze voor een zwaardere, kruidige smaak toonde aan dat de Vrijheidssoep niet beperkt is tot lichte of zomere gerechten, maar dat het receptuele bereik van het initiatief breed is. Elke editie is dus niet alleen een culinair voorstel, maar ook een cultureel en sociaal signaal.
De Vrijheidssoep 2025 is het zesde jaar in opeenvolging dat het initiatief wordt voortgezet. Het is dus een uitgegroeid symbool dat al jaren op de voorgrond staat van het Nederlandse herdenkingsdenken. Het feit dat elk jaar een andere kok of kokkin wordt uitgekozen, zorgt ervoor dat het initiatief levend blijft en zich aanpast aan veranderende maatschappelijke waarden. Zo is er in de loop der jaren steeds meer aandacht voor duurzaamheid, voedingskeuzes zoals veganisme of vegetarisme, en de integratie van culturele invloeden uit de Nederlandse koloniën of buurlanden. Deze evolutie is zichtbaar in de keuze van ingrediënten: van eenvoudige linzen en groenten naar ingewikkelde kruidencombinaties en geurige vloeistoffen.
De Vrijheidsmaaltijden, waarbij de soep wordt geserveerd, zijn een essent deel van het initiatief. Deze evenementen vinden in talloze dorpen, steden en gemeenten in Nederland plaats. Zo zijn er in Leeuwarden, Haarlem, Utrecht, Arnhem, Assen en Den Haag plaatsen waar mensen kunnen aanschuiven aan lange tafels. In sommige gevallen worden historische gebouwen of plekken gebruikt, zoals het keramiekmuseum in Leeuwarden of de voormalige Koepelgevangenis in Haarlem. Deze keuze voor plekken met betekenis voor de geschiedenis van Nederland, versterkt het verband tussen eten, herinnering en samenleving. Het eten op een plek met historische lading versterkt het bewustzijn van de betekenis van het moment.
Het initiatief is dus niet beperkt tot een recept of een receptuur. Het is een levend initiatief dat zich ontwikkelt in de tijd, en dat elke editie opnieuw de kernwaarden van vrijheid, solidariteit en samenleving herhaalt. De Vrijheidssoep 2025 is daar het meest recente voorbeeld van. Ze is niet alleen een gerecht, maar een uitnodiging om te denken over wie wij zijn, wat vrijheid is, en hoe wij, door samen te eten, onze samenleving kunnen versterken.
Het recept van de Vrijheidssoep 2025: Stap-voor-stap handleiding
De Vrijheidssoep 2025 is ontwikkeld door Jet van Nieuwkerk in samenwerking met haar 90-jarige oma, Jeanne van Munster, en is een voorbeeld van eenvoud die smaak en betekenis verenigt. Het recept is ontworpen voor zes personen en vereist een totale voorbereidingsduur van ongeveer 30 minuten, met een bereidingsduur van ruim een uur. De soep is vegetarisch en kan gemakkelijk veganistisch worden gemaakt, wat haar toegankelijkheid voor een breed publiek verhoogt. Het recept is gebaseerd op de ouderwetse methode van het koken van soep met restjes, waarbij elke ingrediënt wordt benut en de smaken worden versterkt door langzaam sudderen. De volgorde van het koken is cruciaal om de volle smaak van de groenten, kruiden en bouillon te bereiken.
De eerste stap in het recept is het verhitten van de olijfolie in een grote soeppan op middelhoog vuur. Deze stap zorgt ervoor dat de grondstoffen goed worden gebakken en hun geur vrijkomen. De olijfolie fungeert niet alleen als smaakdrager, maar helpt ook bij het versterken van de kleur van de groenten. Nadat de olie is opgewarmd, worden de fijngehakte tenen knoflook, ringen van prei, plakjes wortel, stukjes bleekselderij en blokjes courgette aan de pan toegevoegd. Deze groenten worden 5 tot 7 minuten gebakt, totdat ze zacht worden en beginnen te kruimelen. Het doel van dit stadium is om de groenten te ‘ontwikkelen’ – hun natuurlijke zoete smaak te versterken en hun structuur te veranderen zodat ze tijdens het sudderen zachter worden. De temperatuur moet niet te hoog zijn, anders kunnen de groenten aanbranden.
Als de groenten zacht zijn, wordt de tomatenpuree toegevoegd. Deze wordt 1 tot 2 minuten meegebakken, zodat de ruwe smaaken van de zuivere tomaten worden weggebrand en de puree zich begint te versmelten in de olie. Dit stadium wordt vaak over het hoofd gezien, maar is essentieel voor een diepe, rijke smaak. De tomatenpuree vormt de basis van de soep, en het bakken ervan zorgt ervoor dat de smaak niet te scherp of zuur overkomt. De tomatenpuree helpt ook bij het binden van de soep, wat de textuur versterkt.
Vervolgens worden de ingrediënten van de groentebouillon toegevoegd: het blik tomaten (gepeld of in blokjes), de gedroogde kruiden (oregano en tijm), de laurierblaadjes en een eventueel snufje suiker. De suiker is optioneel, maar helpt bij het balanceren van de zuurgraad van de tomaten. De soep wordt daarna op smaak gebracht met zout en peper. Deze stappen zijn essentieel voor het afstemmen van de smaak, want de hoeveelheid zout en peper is afhankelijk van de ziltekracht van de bouillon en de zuurgraad van de tomaten. Het is aan te raden om de soep in kleine hoeveelheden te proberen en eventueel aan te vullen.
Als de soep goed is opgesmuld, wordt de groentebouillon toegevoegd. Deze moet op een verhogen vuur worden gebracht tot de soep aan de kook komt. Dit is een cruciaal moment, want het zorgt ervoor dat de smaken goed mengen en de bouillon zijn volle smaak kan tonen. Nadat de soep aan de kook is, wordt de boerenkool of palmkool toegevoegd. Deze groente is het hart van de soep en geeft haar haar karakteristieke smaak en textuur. De kool moet goed worden door de soep heen gebogen, zodat ze niet te snel verschrompelen. Na het toevoegen van de kool wordt het vuur lager gezet, zodat de soep zachtjes blijft pruttelen gedurende 20 tot 25 minuten.
Tijdens het sudderen wordt de soep dikker en dieper van smaak. De groenten lossen langzaam op, en hun natuurlijke suikers komen vrij. Na deze periode worden de witte bonen (uitgelekt en afgespoeld) toegevoegd. Het gebruik van blikbonen is handig en tijdsbesparend, maar het is belangrijk om ze eerst goed af te spoelen om eventueel teveel zout of zetmeel te verwijderen. De bonen worden 10 minuten meegelaten in de soep, zodat ze warm worden en hun smaak in de soep opnemen.
Als de soep klaar is, worden de laurierblaadjes verwijderd. Deze zijn tijdens het sudderen nodig om de smaak te versterken, maar zijn na afloop te hard om te eten. De laatste stap is het toevoegen van vers basilicum, of het gebruik ervan als garnering. De verse kruiden geven de soep een frisse, groene noot die de zware, aardse smaken van de groenten in evenwicht brengt. De soep kan ook worden aangevuld met croutons van oud brood of zelfgemaakte pesto, zoals Jet van Nieuwkerk zelf aangeeft. Deze opties versterken de textuur en smaak en maken het gerecht nog gezonder en uitgebreider.
Alle stappen zijn eenvoudig uit te voeren, maar elke stap heeft een doel. Het resultaat is een romige, smaakvolle soep die warme, troostrijke sfeer geeft en tegelijkertijd lichamelijk en geestelijk verzorgt.
De rol van familie en traditie in het recept
De ontwikkeling van de Vrijheidssoep 2025 is meer dan een culinair project; het is een verhaal van familie, gehechtheid en het doorgeven van kennis van generatie op generatie. Het kernidee achter dit recept is diep geworteld in de herinneringen van Jet van Nieuwkerk, die met haar 90-jarige oma, Jeanne van Munster, samenwerkte om dit gerecht te creëren. Deze samenwerking is niet willekeurig gekozen, maar is een bewuste keuze om de waarde van familiebanden en oude kookmethoden te verankeren in een traditionele, nationale gebeurtenis zoals Bevrijdingsdag. De ouderwetse methode van het koken van soep – waarbij resten worden gebruikt en de soep door een zeef wordt gerold – is een vaardigheid die Jet van haar oma heeft geleerd, en die nu als kern van het recept fungeert, zelfs als het niet letterlijk in het recept staat vermeld.
Jeanne van Munster speelt een centrale rol in het ontstaan van de Vrijheidssoep. Zij is niet alleen de bron van de receptvoorschriften, maar ook de bron van de geest van het eten. Haar kennis van het koken met resten, het noemen van soepen als “soep van niks”, en het gebruik van eenvoudige, betaamde ingrediënten, vormen de kern van het recept. Deze filosofie – dat eten geen vers waste is, maar een kunst van hergebruik, respect en creativiteit – is nu in het recept geïntegreerd. De keuze om in plaats van vlees of vleesvervangers groenten en bonen te gebruiken, is een direct gevolg van deze ouderwetse filosofie. Het is geen toeval dat de soep is gebouwd op een basis van groenten, die vaak als afval worden beschouwd, maar die in werkelijkheid het meeste voedingswaarde bevatten.
De band tussen Jet en haar oma is ook symbolisch. Door haar oma in het proces te betrekken, is er een brug geslagen tussen het verleden en het heden. De Vrijheidssoep 2025 is dus niet slechts een gerecht, maar een levend geschenk van herinnering. Elk moment dat Jet de soep kookt, is een herinnering aan haar jeugd, aan haar oma die haar leerde koken, en aan de waarde van het eten als een vorm van liefde en zorg. Deze emotionele laag geeft het gerecht een unieke diepte die niets te maken heeft met smaak of textuur, maar alles met betekenis.
De rol van familie in het recept wordt ook duidelijk in de manier waarop de ingrediënten worden gekozen. In plaats van dat de keuze wordt bepaald door marktstatistieken of trendmodellen, is er een diepe zorg voor duurzaamheid, waarde en herstel. Het gebruik van boerenkool of palmkool, die vaak als afval worden beschouwd, is een voorbeeld van hoe oude gewoonten worden herontdekt. Het idee van het koken van een soep met resten is niet alleen duurzaam, maar ook een manier om tijdens de oorlog, toen voedsel schaars was, te overleven. De Vrijheidssoep 2025 is dus ook een vorm van historisch bewustzijn, waarbij de smaak van vroeger wordt herontdekt in een wereld van overvloed.
De samenwerking tussen Jet en haar oma toont aan dat culinair erfgoed niet in boeken of receptboekjes hoeft te worden bewaard, maar dat het levend kan blijven door te delen, te koken en te eten. Deze band is dus niet alleen emotioneel, maar ook culinair en cultureel belangrijk. Het is een voorbeeld van hoe eenvoudige handelingen, zoals koken, kunnen worden omgezet in een krachtig symbool van verbondenheid, zowel op familieniveau als op nationaal niveau.
Duurzaamheid, toegankelijkheid en maatschappelijke betekenis
De Vrijheidssoep 2025 is opgezet op drie kernwaarden: duurzaamheid, toegankelijkheid en maatschappelijke betekenis. Elk aspect van het recept en het initiatief is bewust geïnspireerd op deze principes, wat het tot een uniek fenomeen maakt binnen het Nederlandse culinaire landschap. De keuze voor plantaardige ingrediënten, het gebruik van betaamde en overal verkrijgbare producten, en de focus op het delen van voedsel, tonen aan dat het recept niet alleen smaakvol is, maar ook een bijdrage levert aan een duurzamere en rechtvaardigere samenleving.
Duurzaamheid is een van de belangrijkste pijlers van het recept. Alle ingrediënten zijn plantaardig, wat betekent dat de uitstoot van broeikasgassen tijdens productie en verwerking wordt verlaagd. Het gebruik van witte bonen, die rijk zijn aan eiwit en vezels, is een voorbeeld van het gebruik van duurzame eiwitbronnen in plaats van dierlijke producten. De groenten – zoals wortel, bleekselderij, prei, courgette en boerenkool – zijn vaak lokaal en seizoensgebonden, wat het vervoer en de energie die nodig is voor het verbouwen en vervoeren vermindert. Bovendien is het gebruik van blikbonen en blik tomaten geen nadeel, maar een voordeel, omdat deze producten vaak duurzamer zijn dan vers vlees of verse groenten die in kassen worden gekweekt. De keuze voor olijfolie in plaats van boter of vleesvet is ook een duurzame keuze, omdat olijfolie uit duurzame landbouw komt en een goede vetbron is.
Toegankelijkheid is een andere kernwaarde van het initiatief. De ingrediënten zijn eenvoudig te vinden, goedkoop en vereisen geen speciale kookkunst. De soep is dus geschikt voor iedereen, ongeacht inkomen of voedingsvoorkeur. Het feit dat het recept veganistisch is, maakt het geschikt voor mensen met lactose-intolerantie, vegetariërs en vegans. Bovendien is het mogelijk om extra ingrediënten toe te voegen, zoals bloemkool of broccoli, die vaak in de koelkast liggen of uit de tuin komen. Dit maakt het gerecht niet alleen goedkoop, maar ook een manier om voedselverspilling te verminderen. Het idee van het koken van een soep met restjes is dus niet alleen ecologisch, maar ook economisch verantwoord.
De maatschappelijke betekenis van de Vrijheidssoep is het meest duidelijk in de Vrijheidsmaaltijden, waar de soep wordt geserveerd. Deze evenementen vinden op plekken plaats die historische betekenis hebben, zoals voormalige gevangenissen, keramiekmusea of oude gebouwen. Door op deze plekken samen te eten, wordt het eten tot een vorm van herinnering en verbondenheid. Mensen uit allerlei lagen van de samenleving zetten zich aan lange tafels neer om te eten, te praten en te luisteren. Het eten wordt dan een middel om te luisteren, te denken en te luisteren – een vorm van dialoog die op het eerste gezicht misschien ongebruikelijk lijkt, maar die de kern van het initiatief is. De Vrijheidsmaaltijd is dus geen etentje, maar een vorm van democratie op tafel.
Door het recept te delen, te koken en te eten, wordt vrijheid tastbaar. Het is geen abstract begrip, maar een ervaring. Elke keer dat iemand de soep maakt, wordt er een stukje van die waarde gevierd. De Vrijheidssoep 2025 is dus niet alleen een gerecht, maar een levenswijze. Ze is een uitnodiging om te denken aan wat vrijheid betekent, en hoe we die kunnen verspreiden door eenvoudige acties, zoals eten met anderen delen.
Voorbereiding en afwerking: van het keukengerei tot de eetlust
Het succes van de Vrijheidssoep 2025 hangt niet alleen af van het juiste recept, maar ook van de voorbereiding, het gebruik van keukengerei en de eindbehandeling. Elk van deze stappen speelt een rol in het bereiken van de juiste textuur, smaak en sfeer van de soep. Het gebruik van een grote soeppan is essentieel, omdat de hoeveelheid ingrediënten ruimte nodig heeft om goed te koken en te mengen. Een pan die te klein is, leidt tot oververhitting van de bodem en kan het voedsel aanbranden. De pan moet gemaakt zijn van materiaal dat warmte gelijkmatig verdeelt, zoals roestvrij staal of gietijzer. Als de pan te dun is, kan de hitte niet goed worden geabsorbeerd, waardoor de groenten aanbranden.
De keuze voor een geschikt hulpmiddel is ook belangrijk. Voor het snijden van groenten is een scherp mes en een snijplank vereist. De groenten moeten in gelijkmatige stukjes worden gesneden, zodat ze gelijkmatig koken. De knoflook moet fijngehakt worden, zodat de geur snel vrijkomt. Als er een keukenmachine is, kan de groenten ook eerder worden geplet, maar voor een zachte, romige textuur is het belangrijk dat de groenten niet te fijn worden gemaakt. De soep moet zacht zijn, maar niet glad.
Bij het afwerken van de soep is de keuze voor de presentatie cruciaal. De versie van de soep die wordt geserveerd, is vaak in een diepe schaal of kommen met een ronde rand. De eetlepel speelt hier een belangrijke rol: die moet groot genoeg zijn om een goede hoeveelheid soep te pakken, maar niet zo groot dat de soep te snel afkoelt. Het toevoegen van verse basilicum als garnering is een eenvoudige, maar krachtige manier om de kleur te versterken en een frisse noot toe te voegen. Andere opties zijn croutons van oud brood, die je zelf kunt bakken in olijfolie met een beetje zout en peper. Deze versterken de textuur en maken het gerecht uitgebreider.
De soep kan ook worden aangevuld met zelfgemaakte pesto, zoals Jet van Nieuwkerk zelf aangeeft. Dit is een voorbeeld van hoe een eenvoudig gerecht kan worden verfijnd door creatieve toevoegingen. De combinatie van de zware, aardegeurige soep met de frisse, kruidige smaak van pesto is een ideale combinatie voor een zomerse avond of een herfstavond. De keuze voor extra ingrediënten moet echter niet leiden tot een verlies van de kernwaarden van het recept: eenvoud, duurzaamheid en samenwerking.
Conclusie
De Vrijheidssoep 2025 is meer dan een gerecht; het is een culinaire verklaring van waarden, een verhaal van familie, en een uitnodiging tot samenlevingsvorming. Ontwikkeld door Jet van Nieuwkerk in samenwerking met haar 90-jarige oma, Jeanne van Munster, is het recept gebaseerd op eenvoud, duurzaamheid en de waarde van samen eten. Het is een minestrone met boerenkool en witte bonen, bereid met eenvoudige, plantaardige ingrediënten, en is geschikt voor iedereen, ongeacht voedingskeuze. Het recept is zowel eenvoudig te maken als diep in betekenis, en verbindt de tradities van het verleden met de behoeften van het heden. Door het voedsel te delen, wordt vrijheid tastbaar, en wordt het eten tot een middel van verbondenheid, herinnering en betekenis. Op 5 mei, op Bevrijdingsdag, is de Vrijheidssoep 2025 dus niet slechts een maaltijd, maar een symbool van wat vrijheid écht betekent.