Snijbonenstamppot met of zonder vlees: een klassieker in vele vormen
De snijbonenstamppot is een populaire, smaakvolle en voedzame maaltijd die in veel Nederlandse huishoudens elk jaar opnieuw wordt geïntroduceerd. Met zijn sappige aardappelen, knapperige snijbonen en vaak een knapperig of romige aanvulling, vormt deze stamppot een heerlijke afwerking voor een avondmaaltijd. De bronnen geven aan dat de stamppot niet alleen smaakvol is, maar ook uitgebreid kan worden met diverse ingrediënten zoals kaas, spek, gehakt of groenten. Bovendien wordt de stamppot vaak gepresenteerd als een maaltijd die geschikt is voor zowel vleeseters als vegetariërs, dankzij de rijke eiwitvoorziening van witte bonen of vleesvervangers. Deze veelzijdigheid, gecombineerd met eenvoud in het bereiden, maakt de snijbonenstamppot tot een universeel recept dat zich goed aanpast aan voorkeuren, voorraad en beschikbare ingrediënten.
De bronnen geven duidelijk aan dat de basis van de stamppot bestaat uit aardappelen, snijbonen en vaak witte bonen, die ook wel ‘blote billetjes in het gras’ worden genoemd. Dit bijnaam verwijst naar de visuele indruk van de groene bonen op de witte aardappelpuree, alsoan een soort natuurlijke decoratie. De bereiding varieert van eenvoudige stamppot tot meer geraffineerde varianten zoals ovenschotels of groene groenten in de puree. De recepten tonen aan dat de stamppot zowel als eenvoudig avondeten als als geletterde maaltijd kan fungeren, afhankelijk van de toevoegingen. Belangrijk is dat de smaak van de stamppot vaak wordt versterkt door het gebruik van boter, melk, kruiden of spek, wat de textuur en het smaakprofiel verrijkt. Bovendien tonen de bronnen aan dat de stamppot niet noodzakelijk alleen uit aardappelen en groenten bestaat, maar ook kan worden aangevuld met vlees, kaas, of zelfs groenten zoals bloemkool of paprika.
De voedingswaarden van de stamppot zijn eveneens van belang. Witte bonen worden genoemd als bron van eiwit, wat de stamppot geschikt maakt voor vegetarische of plantaardige varianten. Daarnaast zijn aardappelen een goede bron van complexe koolhydraten en vezels, terwijl snijbonen weinig calorieën bevatten, maar rijk zijn aan vitamine C, foliumzuur en vezels. Deze combinatie zorgt voor een voedingssamenstelling die duurzaam en verzadigend is, wat de stamppot geschikt maakt als voeding voor een avondmaaltijd. Bovendien tonen de bronnen aan dat er ook veel ruimte is voor aanpassingen. Zo kan de stamppot worden aangepast aan voedingsvoorkeuren zoals lager in vet, of met andere groenten als bloemkool of zoete aardappel in plaats van of naast de klassieke aardappelen. Deze veelzijdigheid maakt de stamppot tot een uitgebreid recept dat zowel voor beginners als ervaren koks geschikt is. De eenvoud van het recept, gecombineerd met de mogelijkheid tot variatie, zorgt ervoor dat de stamppot een trouwe keuze blijft in de Nederlandse keuken.
Basisrecept voor snijbonenstamppot met witte bonen
De klassieke basisvorm van de snijbonenstamppot, zoals beschreven in meerdere bronnen, is een eenvoudig, duurzaam en smaakvol gerecht dat geschikt is voor zowel dagelijkse maaltijden als speciale gelegenheden. De kern van dit recept ligt in de eenvoud van de ingrediënten en het gebruik van eenvoudige kookmethoden, zoals koken in water en stampen met een pureestamper. De basis ingrediënten zijn aardappelen, snijbonen en witte bonen, vaak uit een blik of pot, met toevoegingen van boter, zout en peper om de smaak te versterken. Deze combinatie zorgt voor een romige, sappige stamppot met een goed gevoel van verzadiging.
De bereiding begint met het voorbereiden van de aardappelen. Volgens bron [1] moeten de aardappelen worden geschrobd en in 20 minuten gaar gekookt in weinig water. Dit duurt ongeveer even lang als de snijbonen. De aardappelen moeten zacht zijn en goed doorsneden kunnen worden met een vork. Tijdens het koken van de aardappelen worden de snijbonen voorbereid. De ingrediënten in bron [1] geven aan dat de snijbonen schoon moeten worden gemaakt en in dunne reepjes gesneden kunnen worden, eventueel met behulp van een speciaal hulpmiddel zoals een snijbonenmolen of een keukenmachine. Dit zorgt voor een gelijkmatige vorm en een mooi uiterlijk. De snijbonen worden in de laatste 10 minuten van het koken van de aardappelen meegekookt. Dit zorgt ervoor dat de groente zachter wordt, maar niet te zacht, zodat er nog een beetje krokant gevoel blijft. Het gebruik van een kookwaterreservaat is een belangrijk detail dat in bron [1] wordt genoemd. Dit water bevat zowel smaak als voedingsstoffen die bij de stamppot kunnen worden toegevoegd om de textuur gladder te maken.
Wanneer zowel de aardappelen als de snijbonen gaar zijn, worden ze afgegoten en wordt de aardappelpuree gemaakt. De aardappelen worden met de snijbonen gemengd en fijn gestampt tot een glad of grof, afhankelijk van voorkeur. Bron [6] benaduwt dat een grove stamppot vaak smaakrijker is, terwijl een fijnere puree soepeler voelt. De keuze is dus volledig afhankelijk van de voorkeur van de eetlust. Na het stampen worden de witte bonen toegevoegd, die eerder zijn opgewarmd of uit een blik zijn gehaald. Deze worden even door de stamppot gemengd, zodat ze goed door de puree worden doordrenkt. Het is belangrijk dat de bonen niet te lang in de warme stamppot blijven liggen, anders worden ze te zacht en verliezen ze hun structuur.
Om de stamppot romig en sappig te maken, wordt er in meerdere bronnen een beetje kookwater toegevoegd. Dit water helpt de stamppot te verdunnen en te versterken, zodat er geen klonten ontstaan. Daarna wordt er een flinke klont boter door de warme stamppot geromen. Dit zorgt voor een rijke, romige textuur en versterkt de smaak. De boter wordt in de stamppot gesmelt en goed doorgeroeid, zodat deze volledig oplost in het mengsel. Tot slot wordt de stamppot op smaak gebracht met zout en peper. De hoeveelheid zout hangt af van de voorkeur, maar het is belangrijk om in delen te smaken en eventueel aan te vullen. De eindproduct is een romige, zachte stamppot met een knisperende textuur van de snijbonen en een zachte textuur van de witte bonen.
Een belangrijk detail in deze basisvorm is dat de stamppot geschikt is voor zowel vleesetende als vegetarische eetlust. In bron [1] wordt benadrukt dat de witte bonen al voldoende eiwit bevatten, wat de stamppot tot een goede maaltijd maakt zonder vlees. Deze eigenschap wordt ook in bron [5] verder uitgelegd, waarin wordt aangeraden om eventueel vegetarisch of plantaardig gehakt te gebruiken als alternatief voor vlees. De stamppot is dus niet alleen eenvoudig, maar ook duurzaam en voedzaam. Bovendien kunnen er eenvoudige toevoegingen worden gedaan, zoals een gehaktbal, een stuk rookworst of een gebakken speklap, zoals in bron [1] wordt aangeraden. Deze toevoegingen geven een extra laag aan smaak en textuur, en zorgen ervoor dat de maaltijd nog verzadigender wordt.
Aanvullende ingrediënten en smaakversterkers
Hoewel de basis van de snijbonenstamppot grotendeels uit aardappelen, snijbonen en witte bonen bestaat, zijn er talloze manieren om de smaak en textuur van het gerecht te verfijnen of te variëren. De bronnen geven aan dat diverse ingrediënten kunnen worden toegevoegd om de stamppot te versterken of af te vangen op andere smaken. Deze toevoegingen kunnen zowel voor de smaak als voor de textuur zorgen, en zijn vaak eenvoudig te vinden in een gewone keuken. Belangrijk is dat deze toevoegingen vaak pas aan het einde worden toegevoegd, zodat ze hun volledige smaak behouden.
Eén van de meest gebruikte toevoegingen is spek. In bron [2] wordt aangegeven dat spekblokjes of spekjes kunnen worden gebruikt om een romige, vetrijke laag toe te voegen aan de stamppot. De werkwijze is eenvoudig: het spek wordt in een droge koekenpan krokant gebakken, waarbij het vet uit de vet wordt gezogen. Het resultaat is een knapperig spek dat goed door de stamppot kan worden gemengd. In bron [6] wordt benadrukt dat het spekvet zelfs kan worden doorgegeven aan de stamppot, wat de textuur nog romiger maakt. Dit is een populaire truc bij veel koks, omdat het zorgt voor een diepere smaak zonder extra boter of olie toe te voegen. De combinatie van romigheid van de aardappel en de knapperigheid van het spek vormt een klassiek smaakprofiel dat veel mensen aanspreekt.
Melk is een ander belangrijk hulpmiddel om de stamppot romiger te maken. In bron [2] wordt aangegeven dat een scheutje melk kan worden toegevoegd aan de aardappelpuree, zodat deze zachter wordt. De hoeveelheid is beperkt, en moet in kleine hoeveelheden worden toegevoegd, zodat de puree niet te waterig wordt. In bron [4] wordt een soortgelijke aanpak gebruikt, waarbij zowel melk als kaas wordt toegevoegd aan de stamppot. Hier wordt de melk gebruikt om de romigheid te verhogen, terwijl de kaas zorgt voor een zekere zuurgraad en smaak. De combinatie van melk en boter zorgt voor een zachte, sappige textuur, die bijzonder goed werkt bij een stamppot.
Kruiden en kruiden worden vaak gebruikt om de stamppot te verfraaien. In bron [4] wordt vermeld dat uien worden geijkt en met de groenten worden gebakken, wat een diepere smaak geeft aan de stamppot. De ui wordt gesnipperd en licht aangebakken in boter, wat een basis voor een uitgebalanceerde smaak vormt. In bron [6] wordt het gebruik van knoflook en ui genoemd, die aanvankelijk in de pan worden gebakken om hun smaak los te maken. Daarna wordt de geraspte kaas en eventueel een beetje mosterd toegevoegd. In bron [6] wordt specifiek aangegeven dat een eetlepel mosterd kan worden toegevoegd aan de stamppot om een lichte zuurgraad toe te voegen. Deze combinatie van room, boter, mosterd en kruiden zorgt voor een geraffineerde smaak die veel meer is dan alleen aardappel en groente.
Een andere smaakversterker is paprika. In bron [4] wordt aangegeven dat paprika in blokjes wordt gesneden en gebakken voordat de stamppot wordt samengesteld. De paprika’s worden in de pan met boter gebakken, wat hun zoete smaak versterkt. In bron [5] wordt het gebruik van zowel rode als geelgroene paprikareepjes genoemd, die in de pan worden gebrand voordat ze aan de stamppot worden toegevoegd. De combinatie van de zoete smaak van de paprika en de sappigheid van de aardappel zorgt voor een uitgebalanceerd gerecht. Bovendien wordt in bron [5] aangegeven dat de paprikareepjes pas in het laatste deel van het koken worden toegevoegd, zodat ze zachter maar niet zacht worden. Dit is belangrijk, omdat te veel koken de textuur van de groenten kan verwoesten.
Ten slotte zijn er ook groenten die kunnen worden toegevoegd aan de stamppot om de voedzaamheid te verhogen. In bron [3] wordt aangegeven dat bloemkool kan worden toegevoegd aan de aardappelpuree. De bloemkool wordt eerst gesneden en in water gekookt, waarna deze wordt gemengd met de aardappelen. Dit zorgt voor een lagere calorie-inhoud en meer vezels, zonder dat de smaak te veel verandert. De bloemkool heeft een zachte, botte textuur en kan goed samensmelten met de aardappelen. Dit maakt het ideaal voor mensen die minder koolhydraten willen consumeren of die op een dieet zijn. De combinatie van bloemkool en aardappelen is in de bronnen als een succes ervaren, aangezien kinderen de maaltijd goed eten.
Variaties op het basisrecept: van ovenschotel tot vegetarische opties
De snijbonenstamppot is niet beperkt tot een enkele vorm. Verschillende bronnen geven aan dat het recept uitgebreid kan worden tot een veelzijdig gerecht dat past bij diverse eetgewoonten en voorkeuren. Een belangrijke variant is de ovenschotel, waarbij de ingrediënten in een schaal worden gelegd en in de oven worden gebakken. Deze vorm van bereiding zorgt voor een gecombineerd effect van warmte en geur, en versterkt de smaak van de ingrediënten door licht te bakken. De ovenschotel wordt vaak gepresenteerd als een makkelijke oplossing voor avondmaaltijden, omdat alles in één schaal kan worden gemaakt en de keuken daarna snel schoon is.
In bron [3] wordt een recept voor een ovenschotel met rundergehakt, snijbonen, bloemkool en aardappelpuree beschreven. De stappen zijn eenvoudig: eerst worden de aardappelen en bloemkool in water gekookt totdat ze zacht zijn. Vervolgens wordt de bloemkool en aardappelen fijn gestampt tot een gladde puree. Tijdens het koken van de groenten wordt het gehakt met kruiden verhit. In een ovenschaal wordt het gehakt eerst op de bodem gelegd, gevolgd door de snijbonen, en tenslotte de aardappelpuree. Op de bovenlaag wordt panko of paneermeel gestrooid, wat zorgt voor een knisperende bovenlaag na het bakken. De schotel wordt 30 minuten in een voorverwarmde oven van 180 graden gegaard. Deze manier van bereiden zorgt voor een gecombineerd effect van warmte, textuur en smaak. De lucht in de keuken wordt snel aangenaam, en de eetlust wordt gewekt. De bron geeft aan dat dit gerecht bijzonder geschikt is voor gezinnen, omdat kinderen het vaak goed eten, ook als er nieuwe groenten in zitten zoals bloemkool.
Een belangrijke aanpassing is het vervangen van vlees door plantaardige alternatieven. In bron [3] wordt aangegeven dat het mogelijk is om het rundergehakt te vervangen door vega(n) gehakt, wat betekent dat het vleesloos is maar toch vleesachtige textuur heeft. Bovendien wordt aangeraden om de gehaktkruiden weg te laten, maar wel de Provençaalse kruiden toe te voegen, wat een geurige aanvulling is. Deze aanpassing maakt het gerecht geschikt voor vegetariërs, en zelfs voor mensen die op een dieet zijn of minder vet willen consumeren. In bron [5] wordt eveneens aangegeven dat men kan kiezen voor vegetarisch gehakt of zelfs vegetarische gehaktballetjes, wat aantoont dat de stamppot flexibel is. Deze optie zorgt voor een gerecht dat zowel duurzaam als voedzaam is.
Een andere veelvoorkomende variatie is het gebruik van zoete aardappelen in plaats van gewone aardappelen. In bron [5] wordt een recept beschreven voor een zoete aardappelstamppot met snijbonen, geitenkaas en gehaktballetjes. Hierbij worden de zoete aardappelen in stukjes gesneden en in water gekookt totdat ze zacht zijn. De laatste vijf minuten worden de snijbonen meegekookt. Vervolgens wordt de puree gemaakt door de aardappelen in een pan te mengen met boter, melk en geraspte geitenkaas. Deze combinatie zorgt voor een zoete, romige stamppot met een zoute en zuurachtige noten van de geitenkaas. De gehaktballetjes worden apart gebakken, en de groenten worden in de pan toegevoegd en een paar minuten meegebakken. Deze variant is bijzonder geschikt voor mensen die op zoek zijn naar een smaakrijker alternatief voor de klassieke stamppot.
Een andere variatie is het combineren van groenten in de aardappelpuree. In bron [3] wordt aangegeven dat bloemkool kan worden toegevoegd aan de puree, wat een lagere calorie-inhoud en meer vezels geeft. Bovendien zijn er opties voor het toevoegen van andere groenten, zoals knolselderij of pastinaak, zoals genoemd in dezelfde bron. Deze toevoegingen zorgen voor meer diepte in smaak en voedingswaarde, zonder dat de smaak te veel verandert. De combinatie van bloemkool en aardappelen is in de bronnen als een succes ervaren, omdat kinderen de maaltijd goed eten.
Deze varianten tonen aan dat de stamppot niet beperkt is tot een enkele vorm. Of het nu een ovenschotel is, een vegetarische versie, of een versie met zoete aardappelen, de basis blijft behouden. De smaak en textuur kunnen worden aangepast aan voorkeuren, voedingseisen of beschikbare ingrediënten. Bovendien zijn deze recepten geschikt voor herhaling, wat betekent dat ze vaak worden herhaald in huishoudens. De keuze voor een bepaalde vorm hangt af van de voorkeur van de eetlust, de beschikbare tijd en de beschikbare ingrediënten.
Gezondheidsaspecten en voedingswaarden van de stamppot
De snijbonenstamppot is niet alleen een smaakvol gerecht, maar ook een voedzame maaltijd die passend is binnen een evenwichtig dieet. De voedingssamenstelling van de stamppot is gebaseerd op de ingrediënten die worden gebruikt, en de bronnen geven aan dat elk onderdeel een bijdrage levert aan de voeding. Aardappelen, snijbonen en witte bonen zijn alle drie rijk aan vezels, vitamines en mineralen, en zorgen voor een gevoel van verzadiging na het eten. Deze eigenschappen maken de stamppot geschikt als hoofdmaaltijd die duurzaam is en honger voorkomt.
Aardappelen zijn een belangrijke bron van complexe koolhydraten en vezels. Ze bevatten ook vitamine C, foliumzuur en kalium. In de bronnen wordt aangegeven dat aardappelen worden gekookt en daarna in een puree worden veranderd, wat de opname van voedingsstoffen verhoogt. De combinatie van aardappelen met boter of melk zorgt voor een lagere glycemische index, omdat vet de opname van suiker in het bloed vertraagt. Dit maakt de stamppot geschikt voor mensen die op hun suikerspiegel letten. Bovendien is aardappel een goede bron van vezels, die helpt bij het onderhouden van een gezonde spijsvertering.
Snijbonen zijn een lage-energievoedsel dat rijk is aan vezels, vitamine C, foliumzuur en calcium. In bron [1] wordt aangegeven dat de snijbonen in de laatste 10 minuten van het koken worden meegekookt, wat zorgt voor een zachtere textuur zonder dat ze te zacht worden. Dit is belangrijk, omdat te lang koken leidt tot het verlies van voedingsstoffen. De hoeveelheid vitamine C in snijbonen is hoog, en het verlies van deze stof gebeurt het snelst bij lang koken. Daarom is het belangrijk om niet te lang te koken. De vezels in de snijbonen zorgen voor een gevoel van verzadiging en helpen bij het reguleren van de spijsvertering.
Witte bonen zijn een uitgelezen bron van plantaardig eiwit. In bron [1] wordt aangegeven dat de stamppot al voldoende eiwit bevat via de witte bonen, wat betekent dat het gerecht geschikt is voor vegetariërs of mensen die minder vlees willen consumeren. Witte bonen bevatten ook vezels, foliumzuur, ijzer en vezels, en zijn een goede bron van mineralen. De combinatie van witte bonen en aardappelen zorgt voor een volledig eiwitprofiel, omdat de aminozuren in aardappelen en bonen aanvullend zijn. Dit is belangrijk voor mensen die op een plantaardig dieet zijn.
De toevoeging van boter of melk verhoogt de calorie-inhoud, maar ook de voedingswaarde. Boter bevat vetoplosbare vitaminen zoals vitamine A, D, E en K, en is een bron van omega-3 en omega-6 vetzuren. De combinatie van boter en aardappel zorgt voor een betere opname van vetoplosbare vitaminen uit de groenten. De toevoeging van melk verhoogt de hoeveelheid aan calcium, vitamine B12 en eiwit. Dit maakt de stamppot geschikt voor kinderen en ouderen die extra voeding nodig hebben.
In bron [5] wordt aangegeven dat de stamppot kan worden aangepast aan voedingsbehoeften. Zo kan er minder vet worden gebruikt, of kan er melk met lagere vetinhoud worden gebruikt. Ook kan er voor gekozen worden om plantaardige melk te gebruiken in plaats van melk, wat geschikt is voor lactose-intolerante personen. De combinatie van groenten als bloemkool of zoete aardappel verlaagt de glycemische index van de stamppot, waardoor de suikers langzamer worden opgenomen. Dit is belangrijk voor mensen met suikerziekte of die op een dieet zijn.
Samenvattend zijn de voedingswaarden van de stamppot uitgebreid en evenwichtig. De combinatie van aardappelen, groenten en eiwitbronnen zorgt voor een voeding die alle basisvoedingsstoffen bevat. Bovendien zijn er veel opties om de stamppot aan te passen aan specifieke voedingsbehoeften, zoals lager in vet, lager in suikers of zonder zuivel.
Serveerwijze en presentatieadvies
De manier waarop een gerecht wordt geserveerd, beïnvloedt zowel de smaak als de ervaring van de eters. Bij de snijbonenstamppot is het belangrijk om rekening te houden met de presentatie, zodat het gerecht niet alleen smaakvol is, maar ook visueel aantrekkelijk. De bronnen geven aan dat er verschillende manieren zijn om de stamppot te serveren, afhankelijk van het doel en de voorkeuren. De standaardvorm is het opdienen op een bord, maar er zijn ook creatieve opties die de smaak versterken en de ervaring verrijken.
Eén van de meest gebruikte presentaties is het legen van de stamppot op een bord en het erop leggen van toevoegingen zoals gehaktballen, spek of rookworst. In bron [1] wordt aangegeven dat de stamppot goed smaakt met een gehaktbal, een gebakken speklapje of een stukje rookworst. Deze toevoegingen kunnen worden gemaakt vóór of na het serveren. Als de toevoegingen zelf worden gemaakt, zoals een gehaktbal of een stukje rookworst, is het belangrijk dat ze op het juiste moment worden toegevoegd. De bron geeft aan dat de stamppot het beste wordt geserveerd zodra de ingrediënten zijn afgekald, zodat de smaak van de toevoegingen niet wordt verloren gedaan.
Een andere manier van serveren is het gebruik van een diepe schaal of schotel, zoals in het recept van de ovenschotel in bron [3]. Hier wordt het gerecht in een ovenschaal gemaakt, zodat de laag van de aardappelpuree bovenop blijft. Dit zorgt voor een visueel aantrekkelijk effect, waarbij de laag van de puree zichtbaar is. Bovendien is de bovenlaag van panko of paneermeel zichtbaar, wat een knisperende laag vormt. Deze vorm van serveren is ideaal voor gezinnen, omdat de maaltijd op één bord kan worden geserveerd en iedereen zelf kan bijvullen.
De keuze van bord of schotel is ook belangrijk. Een wit bord versterkt de kleur van de stamppot, die vaak wit of beverig geel is. De groene snijbonen en de witte bonen vallen dan goed af. Als er een toevoeging is, zoals groene ui of knoflook, kan deze ook worden gebruikt als decoratie. In bron [6] wordt aangegeven dat men kan kiezen voor het toevoegen van een beetje van het spekvet aan de stamppot, wat zorgt voor een glans die de textuur versterkt. Deze techniek wordt vaak gebruikt bij professionele keukens.
Ten slotte is het belangrijk om de stamppot op tijd te serveren. Als de stamppot te lang in de pan blijft staan, wordt de textuur te zacht en verliest de stamppot haar textuur. De bronnen geven aan dat de stamppot het beste direct na het afwerken wordt geserveerd, zodat de textuur en smaak het beste zijn. Bij het serveren is het ook belangrijk om te letten op de temperatuur. De stamppot moet warm zijn, want koude stamppot voelt zwaar en zorgt voor een slechte ervaring.
Conclusie
De snijbonenstamppot is een veelzijdig, smaakvol en voedzaam gerecht dat past binnen het Nederlandse etenspatroon. De bronnen tonen aan dat het recept eenvoudig is, maar tegelijkertijd veel ruimte biedt voor variatie. Van de klassieke basisvorm tot de ovenschotel, van de vegetarische versie tot de versie met zoete aardappelen – de stamppot past zich aan aan voorkeuren, beschikbare ingrediënten en voedingsbehoeften. De combinatie van aardappelen, snijbonen en witte bonen zorgt voor een voeding die rijk is aan vezels, vitamines en eiwit. De toevoeging van boter, melk of kruiden versterkt de smaak en textuur, terwijl de opties voor vleesvrij eten of lager in vet de bereidingswijze verfijnen.
De voordelen van de stamppot liggen niet alleen in de smaak, maar ook in de duurzaamheid en eenvoud. Het recept is makkelijk te maken, en de restanten kunnen worden opgeslagen en opnieuw worden opgediend. Bovendien is de stamppot geschikt voor gezinnen, omdat kinderen het vaak goed eten. De combinatie van eenvoud, smaak en voeding maakt de snijbonenstamppot tot een trouwe keuze in de Nederlandse keuken. Of het nu een avondmaaltijd is of een extra maaltijd – de stamppot vormt een uitgelezen keuze.